Omdat in de meeste gevallen het uitgevallen haar vanzelf weer terug komt, zijn er niet veel artsen die in de eerste maanden
tot behandeling zullen overgaan. Meestal zal het advies zijn om het verloop van de ziekte even af te wachten. Dat is goed
advies, want de meeste behandelingen zijn geen pretje en vaak is het middel erger dan de kwaal.

Prikkeltherapie
Dit is een behandeling waar de huisarts waarschijnlijk direct mee zal komen. Het doel is om de huid te prikkelen met
crèmes, zalfjes of lotions en daarmee de doorbloeding te stimuleren en daarmee ook de haargroei.
Een veelgenoemde prikkelende lotion is Midalgan of tijgerbalsem. De werking van de prikkeltherapie is op z'n zachtst
gezegd twijfelachtig.
Corticosteroïden
De meeste mensen die wel eens eczeem of een allergische aanval hebben gehad, kennen deze naam en kennen ook de reputatie
van deze middelen. Corticosteroïden worden vaak voorgeschreven om allerlei soorten ontstekingen en allergieën te onderdrukken.
Ze werken zogenaamde stress-situaties in het lichaam tegen. Ze bevatten hormonen en daarom wordt aangeraden deze middelen
niet langdurig te gebruiken.
Corticosteroïden kunnen als behandeling bij alopecia areata plaatselijk worden aangebracht in de vorm van crèmes,
zalven of lotions. Het effect is doorgaans beperkt, vermoedelijk omdat de actieve stoffen niet voldoende kunnen doordringen
tot de vrij diep in het vetweefsel gelegen haarwortels.
De beste resultaten worden behaald als de werkzame stoffen in de vorm van een tablet, injectie of per infuus worden
toegediend. De ervaring van patiënten is overigens dat het haar weer uitvalt zodra met de behandeling wordt gestopt.

Lichttherapie / UV-behandeling
De meest mensvriendelijke variant van deze behandeling is uit te voeren op een zonnig strand met je kale plekken in de
zon.
Helaas is de praktijk vaak anders. Bij licht- of UV-therapie wordt de aangedane huid bestraald met ultraviolet licht.
Dit gaat meestal in combinatie met bepaalde medicijnen.
Bij een deel van de patiënten heeft dat in het begin een goed resultaat, maar naarmate meer haar terugkeert, kan
het licht minder goed op de huid komen en valt het haar meestal weer uit. Ook bij het stoppen van de behandeling valt het
teruggekomen haar vrijwel altijd weer uit. Dus ook dit is geen permanente oplossing.
Minoxidil
Artsen zijn dol op pillen en dit is er één waar men vaak naar grijpt bij haaruitval. Minoxidil is ontwikkeld als bloeddrukverlagend
middel, maar blijkt een stabiliserend effect te hebben op de cellen van het haarzakje en zet bovendien deze cellen tot deling
aan. Minoxidil werkt het beste in een concentratie van 5 procent, maar heeft als enige behandeling bij alopecia areata meestal
weinig effect. Een combinatie met een van de andere therapieën lijkt zinvoller.
Lokale immuuntherapie
Bij deze behandeling worden patiënten bewust allergisch gemaakt voor een chemische stof die niet in onze omgeving
voorkomt, om zo een lichte eczeemreactie op te wekken. De meeste ervaring is opgedaan met diphenylcyclopropenon (diphenciprone
/ DCP). Minder gebruikt is het kostbare kwadraatzuur. Het middel wordt lokaal aangebracht en veroorzaakt een eczeemreactie.
Hiermee wordt de auto-immuunreactie die de alopecia areata veroorzaakt tegen gegaan. Tot nu toe is dit de meest effectieve
behandeling gebleken.
Cignoline (=anthraline)
Veel medicijnen die voor psoriasis-patiënten worden voorgeschreven, worden ook toegepast bij patiënten met alopecia areata. Dat
geldt bijvoorbeeld voor de zalf cignoline, ook wel bekend als anthraline. Deze zalf werkt irritatie op in de huid en
men hoopt daarmee de reactie van het immuunsysteem op het haarwortelzakje te voorkomen. Een soort afleidingsmanoeuvre,
zeg maar. Behalve tot verkleuring van kleding en beddengoed kan het ook aanleiding geven tot een tijdelijke paarse verkleuring
en irritatie van de huid

Cyclosporine
Geen aanrader, dit medicijn uit de transplantatiegeneeskunde. Het
onderdrukt de afstotingsreacties van getransplanteerde organen door het immuunsysteem plat te leggen. Inmiddels wordt het
ook met succes gebruikt bij aandoeningen waarbij het immuunsysteem een rol speelt (voor o.a. psoriasis en constitutioneel
eczeem). Cyclosporine is o.a. in de handel onder de merknamen Sandimmune en Neoral. Omdat het middel nogal ernstige bijwerkingen
kent moeten de patiënten voortduren goed gecontroleerd worden. Met name bij langer gebruik neemt het risico op leverschade
en ernstige infecties toe. Omdat het middel niet geneest, maar een symptoom bestrijdt, moet het blijvend gebruikt worden.
Je begrijpt het al, zodra je er mee stopt, valt je haar weer uit...
Alternatieve middelen
Uit het bovenstaande mag duidelijk zijn geworden dat er eigenlijk weinig tot niets is dat een permanente oplossing biedt
voor haaruitval als het gevolg van alopecia areata. In elk geval niets dat voorkomt uit de reguliere geneeskunde. Veel alopecia
areata patiënten zoeken dan ook hun toevlucht in het alternatieve circuit. Homeopatie, fytotherapie, voedingssupplementen,
diëten, acupunctuur, het is allemaal wel eens geprobeerd en met wisselend resultaat.
Het probleem is dat het simpelweg nooit aan te tonen zal zijn of het haar daadwerkelijk weer is gaan groeien als gevolg
van de alternatieve behandeling. Vaak genoeg groeit het haar immers spontaan weer terug.
Je zult voor jezelf moeten bepalen of je bereid bent de tijd, het geld en de energie te steken in een zoektocht waar
je nooit zeker van weet of die het antwoord oplevert op je vragen. Volg in elk geval altijd je gezond verstand en laat je
nooit aanpraten dat een bepaald middel hét antwoord is waar je altijd al naar hebt gezocht. Als dat echt zo was, dan zou je
het wel direct van je huisarts hebben meegekregen...
|